Dag 13 Het gaat snel op de bouw+bezoek aan sculeni
Door: Robbert, Jeannine & Joyce
22 Juli 2016 | Moldavië, Troiţa
Hallo!
Jeannine en ik (Robbert) zijn vandaag naar ons oude vorige project in Sculeni geweest. Volgens opgave van Mihai, ons contactpersoon van Youth for Christ, was het zo’n 2,5 tot 3 uur rijden. We zijn om 7 uur weggereden en kwamen om 11.30!! aan. Wat een wereldreis, terwijl het maar zo’n 200km vanaf Troita is. Maar wat een ervaring was het om daar weer te zijn. Het eerste wat we aantroffen was een groep van zo’n 50 kinderen buiten het gebouw die met allerlei activiteiten vermaakt werden. De dominee Radu en zijn vrouw kwamen gelijk op ons af toen ze ons langs de weg zagen staan. Wat een hartelijk welkom! Er werd gelijk gevraagd naar de andere groepsleden van mijn en het andere jaar. En hoe het met mijn vrouw Ellen en zoon Laurens was. Ze wisten alle namen nog! Ook voor ons een behoorlijk emotioneel moment om te zien dat de inspanning die we geleverd hebben tijdens ons werk in 2011 en 2013 ook echt geleid hebben tot een succesvolle opvang van kinderen. We hebben het gebouw kunnen bekijken en dat is zo’n beetje half af. Maar wat een verandering al ten opzichte van de oude situatie. Ik had vooraf begrepen dat het gebouw verder af was, maar dat bleek niet helemaal te kloppen. Ze hebben er zich vooral op gericht om in het pand de kinderen te kunnen opvangen. Ook buiten is er een mooi klimrek gemaakt. De belangrijkste ruimten beneden zijn af zoals de speelruimte c.q. kerkzaal, de keuken en de hal voor een deel.. Boven is een grote ruimte die in de zomer wel gebruikt kan worden, maar die ’s winters gewoon te koud is. Deze is waterdicht, maar het ontbreekt aan afdichting bij de aansluiting van het dak op de wanden. Ook moet het dak nog geïsoleerd worden. Alle wanden en vloeren in de overige ruimten moeten nog afgewerkt worden. Natuurlijk kregen we een uitgebreide lunch aangeboden en moesten we voordat we terug konden gaan nog even mee naar het huis van Radu om samen een glas zelfgemaakt sap te drinken. Misschien moeten we hier toch nog maar een keer een laatste werkvakantie aan wijden om te helpen bij het afmaken van de overige ruimten in het gebouw…..
Toen we om 18.30 weer in Troita terugkwamen zagen we dat er ook hier erg hard doorgewerkt was vandaag. De muren zijn nu tot zo’n 1,5 meter opgemetseld en het de uitbouw begint echt vorm te krijgen!
Robbert
Ook even de ervaring van mij (Jeannine) van deze dag. Ten eerste weet ik zeker dat een vakantie waar je lang in de auto voor moet zitten niks voor mij is, maar dat even terzijde.
Wat had ik een zin om naar Sculeni te gaan! Onderweg van het mooie landschap genoten, want dat is hier echt heel erg mooi. Eenmaal in het dorpje aangekomen reden we langs het huis van Radu en de weg naar het gebouw, allemaal zo herkenbaar. En daar stond dan het gebouw, enthousiaste spelende kinderen, gezellige muziek allemaal lachende mensen en een springkussen. Wat gaaf om te zien. We werden begroet door Radu en Loeba en ze zijn geen spat veranderd. Ik kreeg ook een hele dikke knuffel van hun zoon en van hun dochter (toen al een knap meisje en nu nog knapper) een hand en een verlegen lach. Een rondleiding door en om het gebouw. Wat gaaf en emotioneel om te zien. Ze zijn nog steeds zo gastvrij en ze vinden het zo mooi en zijn zo dankbaar dat we daar geweest zijn. Ik heb daar echt staan te genieten. Ze vroegen ook hoe het met Mariska en Esther was, we zijn daar maar twee weken geweest en ze zijn ons dus niet vergeten. Even een rondje door het dorp en naar het oude gebouw waar wij elke dag aten. Alles stond er nog, bijzonder om na drie jaar hier weer te lopen. Ook de welbekende ’markt’ met de overheerlijke watermeloenen stond er nog. We mochten ook nog even een kijkje nemen in het huis van Radu en Loeba. Daar was ook nog niks veranderd, een heleboel afwas op het aanrecht overal speelgoed en voor Esther, Het dak van de kamer zag er weer mooi uit! (foto krijg je nog te zien). Ik heb met eigen ogen kunnen zien dat het geld wat wij inzamelen ook echt goed gebruikt word en er dus nu een gebouw staat wat echt intensief gebruikt word. Heb er ook alle vertrouwen in dat dit precies zo gaat met het project in Troita.
En daar was dan weer het afscheid, ook emotioneel want zou ik hier ooit nog een keer terug komen? We zijn wel uitgenodigd voor de opening van het gebouw dus wie weet…
Groetjes en veel liefs Jeannine
Troita
Vandaag gingen we zoals gewoonlijk weer vol aan de bouw. We hadden allemaal wat te doen. Beton of cement maken, storten of metselen, water halen of stenen en emmers dragen, het werd allemaal gedaan. We zijn een heel eind gekomen. Het ging allemaal heel soepel op één dingetje na.. Floor haar hand kwam tussen twee stenen en dat deed natuurlijk goed zeer. Na de siësta was het gewoon weer hard doorwerken en spelen met de kinderen. S ’middags kwamen Robbert en Jeannine terug met allerlei verhalen en na het avond eten hadden de meiden een foto-shoot. Niet iedereen was even enthousiast maar het zijn wel leuke foto’s geworden. Toen voor misschien wel de laatste keer voetballen. Daarna de oogjes dicht en op naar het laatste dagje in Troita.
Groetjes en knuffels
Kijk voor foto's op Facebook!
Jeannine en ik (Robbert) zijn vandaag naar ons oude vorige project in Sculeni geweest. Volgens opgave van Mihai, ons contactpersoon van Youth for Christ, was het zo’n 2,5 tot 3 uur rijden. We zijn om 7 uur weggereden en kwamen om 11.30!! aan. Wat een wereldreis, terwijl het maar zo’n 200km vanaf Troita is. Maar wat een ervaring was het om daar weer te zijn. Het eerste wat we aantroffen was een groep van zo’n 50 kinderen buiten het gebouw die met allerlei activiteiten vermaakt werden. De dominee Radu en zijn vrouw kwamen gelijk op ons af toen ze ons langs de weg zagen staan. Wat een hartelijk welkom! Er werd gelijk gevraagd naar de andere groepsleden van mijn en het andere jaar. En hoe het met mijn vrouw Ellen en zoon Laurens was. Ze wisten alle namen nog! Ook voor ons een behoorlijk emotioneel moment om te zien dat de inspanning die we geleverd hebben tijdens ons werk in 2011 en 2013 ook echt geleid hebben tot een succesvolle opvang van kinderen. We hebben het gebouw kunnen bekijken en dat is zo’n beetje half af. Maar wat een verandering al ten opzichte van de oude situatie. Ik had vooraf begrepen dat het gebouw verder af was, maar dat bleek niet helemaal te kloppen. Ze hebben er zich vooral op gericht om in het pand de kinderen te kunnen opvangen. Ook buiten is er een mooi klimrek gemaakt. De belangrijkste ruimten beneden zijn af zoals de speelruimte c.q. kerkzaal, de keuken en de hal voor een deel.. Boven is een grote ruimte die in de zomer wel gebruikt kan worden, maar die ’s winters gewoon te koud is. Deze is waterdicht, maar het ontbreekt aan afdichting bij de aansluiting van het dak op de wanden. Ook moet het dak nog geïsoleerd worden. Alle wanden en vloeren in de overige ruimten moeten nog afgewerkt worden. Natuurlijk kregen we een uitgebreide lunch aangeboden en moesten we voordat we terug konden gaan nog even mee naar het huis van Radu om samen een glas zelfgemaakt sap te drinken. Misschien moeten we hier toch nog maar een keer een laatste werkvakantie aan wijden om te helpen bij het afmaken van de overige ruimten in het gebouw…..
Toen we om 18.30 weer in Troita terugkwamen zagen we dat er ook hier erg hard doorgewerkt was vandaag. De muren zijn nu tot zo’n 1,5 meter opgemetseld en het de uitbouw begint echt vorm te krijgen!
Robbert
Ook even de ervaring van mij (Jeannine) van deze dag. Ten eerste weet ik zeker dat een vakantie waar je lang in de auto voor moet zitten niks voor mij is, maar dat even terzijde.
Wat had ik een zin om naar Sculeni te gaan! Onderweg van het mooie landschap genoten, want dat is hier echt heel erg mooi. Eenmaal in het dorpje aangekomen reden we langs het huis van Radu en de weg naar het gebouw, allemaal zo herkenbaar. En daar stond dan het gebouw, enthousiaste spelende kinderen, gezellige muziek allemaal lachende mensen en een springkussen. Wat gaaf om te zien. We werden begroet door Radu en Loeba en ze zijn geen spat veranderd. Ik kreeg ook een hele dikke knuffel van hun zoon en van hun dochter (toen al een knap meisje en nu nog knapper) een hand en een verlegen lach. Een rondleiding door en om het gebouw. Wat gaaf en emotioneel om te zien. Ze zijn nog steeds zo gastvrij en ze vinden het zo mooi en zijn zo dankbaar dat we daar geweest zijn. Ik heb daar echt staan te genieten. Ze vroegen ook hoe het met Mariska en Esther was, we zijn daar maar twee weken geweest en ze zijn ons dus niet vergeten. Even een rondje door het dorp en naar het oude gebouw waar wij elke dag aten. Alles stond er nog, bijzonder om na drie jaar hier weer te lopen. Ook de welbekende ’markt’ met de overheerlijke watermeloenen stond er nog. We mochten ook nog even een kijkje nemen in het huis van Radu en Loeba. Daar was ook nog niks veranderd, een heleboel afwas op het aanrecht overal speelgoed en voor Esther, Het dak van de kamer zag er weer mooi uit! (foto krijg je nog te zien). Ik heb met eigen ogen kunnen zien dat het geld wat wij inzamelen ook echt goed gebruikt word en er dus nu een gebouw staat wat echt intensief gebruikt word. Heb er ook alle vertrouwen in dat dit precies zo gaat met het project in Troita.
En daar was dan weer het afscheid, ook emotioneel want zou ik hier ooit nog een keer terug komen? We zijn wel uitgenodigd voor de opening van het gebouw dus wie weet…
Groetjes en veel liefs Jeannine
Troita
Vandaag gingen we zoals gewoonlijk weer vol aan de bouw. We hadden allemaal wat te doen. Beton of cement maken, storten of metselen, water halen of stenen en emmers dragen, het werd allemaal gedaan. We zijn een heel eind gekomen. Het ging allemaal heel soepel op één dingetje na.. Floor haar hand kwam tussen twee stenen en dat deed natuurlijk goed zeer. Na de siësta was het gewoon weer hard doorwerken en spelen met de kinderen. S ’middags kwamen Robbert en Jeannine terug met allerlei verhalen en na het avond eten hadden de meiden een foto-shoot. Niet iedereen was even enthousiast maar het zijn wel leuke foto’s geworden. Toen voor misschien wel de laatste keer voetballen. Daarna de oogjes dicht en op naar het laatste dagje in Troita.
Groetjes en knuffels
Kijk voor foto's op Facebook!
-
22 Juli 2016 - 10:26
Sterre:
wow ik ben echt snel namelijk ik heb weer de eerste reactie -
22 Juli 2016 - 13:02
Francien:
Hey Sterre, jij bent echt snel:-)
Wat gaaf om te lezen dat jullie terug geweest zijn naar het vorige project!
Kan me voorstellen dat het een emotioneel weerzien was.., maar ook super om met eigen ogen te zien en te weten dat de inzet en de financiële bijdrage zo goed terecht gekomen is. Hoop dat degene die aan dit project hebben deelgenomen dit stukje lezen, waardevolle herinneringen met een prachtig resultaat.
Vandaag jullie laatste dag in Troita, er is hard gewerkt, jullie hebben veel kunnen betekenen voor de dorpelingen, en zei voor jullie. Er zijn veel indrukken opgedaan, indrukken voor het leven, jullie hebben iets moois met elkaar neergezet!
Vanavond het diner-dansant en afscheid nemen, dit zal niet mee vallen..
Wens jullie een hele fijne dag en avond en voor morgen een veilige en vlotte terugreis!
Helaas is Mini gesloten wegens te weinig omzet in de afgelopen weken en heeft Berry weekend op zaterdagavond 22.00uur, maar kaas en worst is altijd te regelen:-)
Wij kijken uit naar jullie terugkomst!!
-
22 Juli 2016 - 13:09
Francien:
O ja, Jeroen...
Als ik de foto`s zo bekijk, heb ik weinig was..,lief dat je aan je moeder denkt.
Succes met het plakken van je koffer, hoop wel dat er nog was inzit als je terugkomt:-)
Tot morgen, dikke zoen van ons allemaal X
-
22 Juli 2016 - 13:47
Piet, Astrid En Iris:
Hoi allemaal,
Wat leuk om te lezen over Sculeni, en het gebouw wat zo goed gebruikt word. Jeannine: Iris en Piet kunnen niet wachten op de foto's uit Sculeni. Leuk geschreven stukje Joyce :) en we hopen dat de hand van Floor snel weer beter is. Maar dan de foto's op facebook!! Geweldig: Kim de koorddanseres, en knuffel-egels. Spelende kinderen en harde werkers. En waarom nog S3 werkschoenen als je zulke superklompen hebt :) geen wonder dat het zo snel vordert met de bouw.
Nu lees ik net bij Francien's reactie dat de frikandellen enz. niet echt lukken, dus ik smeer wel broodjes kaas. Ik weet dat Hendrik die laat op de avond wel kan waarderen.
Groetjes van ons,
Piet Astrid en Iris -
22 Juli 2016 - 15:19
Liesbeth.:
Lieve allemaal, Wat heerlijk om jullie verhalen weer te lezen. Robbert en Jeannine wat geweldig dat jullie een bezoek hebben kunnen brengen aan Sculeni. Alleen het lezen van dit verslag maakt al zoveel indruk. Laat staan hoe dit voor jullie moet zijn geweest. En om dan te zien wat al die acties en inspanningen voor een resultaat kunnen hebben. Het maakt het verschil voor de mensen daar!
( ach Jeannine, je zal morgen ook weer een flinke tijd in de bus moeten zitten hoor)
En wat is er de afgelopen weken hard door jullie allemaal gewerkt !! Ja, wij hebben in Leersum verschillende bouwbedrijven maar als ik jullie club zo zie. Ik zie kansen !!
Vandaag de laatste dag. Nog even op de bouw en dan koffers pakken. (En ik neem aan de slaapzalen aanharken)
Ik wens jullie een mooie en gezellige avond toe. Het zal er één zijn met een lach en een traan. Geniet ervan!
Slaap lekker allemaal en een voorspoedige terugreis toegewenst !
Tot ziens op het kerkplein !!
Liefs Liesbeth. -
22 Juli 2016 - 16:26
Sonja Bloemers:
Dag allemaal,
Gaaf om over het bezoek aan Sculeni te lezen waar ik 5 jaar geleden reisleider met Robbert was. Leuk om allerlei bekende namen langs te zien komen en te lezen dat ons geld en harde werk (zeer) goed terecht is gekomen.
Heel veel succes met de terugreis en tot gauw,
Sonja Bloemers -
22 Juli 2016 - 17:37
Gert-jan En Angèle:
Een mooi verslag over het emotionele weerzien van Robbert en Jeannine aan het vorige project, dit laat zien dat ook jullie inzet, harde werken en de activiteiten van grote waarde zijn! Hiervoor zijn jullie met elkaar deze reis aangegaan. Doorzettingsvermogen, plezier, bouwen onder hoge temperaturen, hebben jullie tot dit moment gebracht, in het bijzonder gedragen door de gastvrijheid in Troita. We hebben respect voor jullie als groep, Robbert, Jeannine en Anja. Er zijn heel véél mensen bij dit project betrokken, onze waardering hiervoor is groot!
Allemaal een hele goeie terugreis,
we kijken uit naar jullie thuiskomst!
-
22 Juli 2016 - 18:31
Hetty:
Maak er een geweldige avond met z'n allen! Dit na 2 onvergetelijke weken....
En Fleur je kan dus ook metselen, dat wordt samen met je pa klussen...
Jens ziet je nu wel als concurrent, maar denkt wel dat hij het beter is -
22 Juli 2016 - 18:34
Hetty:
Morgen hopelijk een busreis zonder problemen, zodat jullie op tijd in het vliegtuig zitten.
We kijken uit naar je thuiskomst Fleur, en die van de hele groep!
Lieve groetjes van ons -
22 Juli 2016 - 19:15
Fam Van De Lagemaat:
Anja en de rest van de harde werkers,
Jullie avontuur loopt ten einde ,wij wensen jullie een goeie terugreis,
hartelijke groeten van de hele fam van de Lagemaat -
22 Juli 2016 - 20:25
Esther:
Wat een mooie verslagen en foto's! Geweldig dat jullie terug zijn gegaan naar jullie vorige project. Mooi hoe de mensen jullie nog herkennen en zelfs al die namen herinneren.
Zo zie je dat jullie echt iets betekenen daar en hoe mooi is dat......
Nu ik dit schrijf zit jullie klus erop en gaan jullie je klaar maken voor het afscheidsfeestje.
Wij kijken uit naar jullie terugkomst en zullen zorgen voor kaas, worst en limonade....
Hopelijk gaat het goed met je hand Floor ( kon ook niet uitblijven he schatje, jij hebt altijd wel een pech momentje)
Goeie reis en tot morgen! -
22 Juli 2016 - 20:57
Yvonne :
Hard werken en een feestje bouwen.
2dingen waar jullie allemaal echt goed in zijn!!
Veel plezier vanavond, een Goede reis, en we zien jullie morgen vast weer "fris en fruitig" -
23 Juli 2016 - 10:39
Sterre:
hallo ik heb zo'n zin om jullie vannavond weer te zien
tot snel ;)
sterre
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
